معنی و تفسیر غزل ۴۵۶ حافظ: نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
غزل ۴۵۶ حافظ با مصرع «نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ به مخاطب پند می‌دهد که تلاش کند در فصل بهار عمر را به خوشی بگذراند و شادمان باشد؛ چراکه بعد از مرگش گُل‌های بسیاری می‌شکفد اما او در خاک مدفون است و نمی‌تواند که از آنها بهره ببرد. این غزل محصول ایام جوانی شاعر بوده که تحت تأثیر فلسفه خیامی، در فصل بهار، در کنار سبزه و در حال باده‌نوشی سروده شده است. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۴۵۶ را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره ۴۵۶ حافظ
نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی
نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی
گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی
حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی
معنی و تفسیر غزل ۴۵۶ حافظ
این روزها فرصت‌هایی گرانبها در اختیارت قرار می‌گیرند، آنها را به راحتی از دست مده. عاقلانه به خود و اهدافت بیندیش و از مشورت با دیگران خودداری نکن. غفلت و بی‌فکری، تو را از رسیدن به مقصود دور می‌کند. در این چند صباح زندگی تلاش کن غصه دنیا را مخوری و از زندگی و نعمت‌هایی که خدا به تو بخشیده است، لذت ببری.
از مشکلات و ناملایمات راه گلایه نکن. اگر نقشه‌ای درست و بر اساس عقل و تدبر داشته باشی، هیچ چیز مانع تو نخواهد شد. در انتخاب دوستان و همنشینان بیشتر دقت کن.
اکنون که در بهار عمر به سر می بری، شاد زیستن و لذت بردن از شادیها را بیاموز که مدت عمر بسیار محدود است. در انتخاب دوستان و همنشینان دقت بسیار کن و به پند و اندرز بزرگان توجه داشته باش. به اطراف خود با چشم بصیرت نگاه کن و عمر پرارزش خود را صرف غم خوردن مکن که سختی راه زندگی در مقابل بزرگی و ارزش اهداف انسان آسان می شود.
نتیجه تفال شما به غزل ۴۵۶
- حرص و طمع به امور دنیوی داشتن، انسان را فرسوده و پریشان حال می سازد. شما متاسفانه خیلی به مادیات اهمیت می دهید و خیال دارید یک شبه راه صد ساله طی کنید. در حالی که خداوند به شما عنایت زیادی کرده است.
- شما انسانی صدیق و مهربان می باشید اما گاه چنان غرق مادیات می شوید که از امور معنوی و روحانی دور می شوید. در حالی که عشق به معرفت حق در قلب شما همیشه در حرکت و آتش محبت در وجودتان شعله ور است.
- مسافری در راه دارید که حالش بسیار خوبست ولی اوضاع او فعلاً چندان مساعد نیست. به زودی امورش اصلاح می شود و جای نگرانی نمی باشد.
- در معامله ای سود کلان به دست می آورید اما رقیبی قصد ضربه زدن دارد. پس به سخنان همسر خود توجه ویژه مبذول دارید که به نفع شماست.
- از معرکه ای جان سالم بدر برده اید. بنابراین به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. ارزش واقعی همسر مهربان خود را بدانید که کسی از او عزیزتر نمی باشد.
- ویژگی های شما عبارت اند از: اهل ریسک و خطر، اهل تعریف و تمجید، بخشنده، اهل حساب و کتاب، متنفر از بی نظمی، با هوش، دست و دل باز، مهربان، سرخوش و زنده دل.
تعبیر کامل غزل ۴۵۶ حافظ
نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
آغاز بهار است. سعی کن تا شاد و خوش و خرم باشی چرا که بعد از مرگت بسیار گل از خاک سر برآورد که تو در زیر خاک خفته باشی.
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
من درباره اینکه در این نوبهار با چه کسی همنشین شده و چه بنوشی چیزی نمی‌گویم، زیرا اگر باهوش و دانا باشی خودت بهتر می‌دانی.
چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
چنگ نیز با آهنگ موسیقی و سربسته همین اندرز را به تو می‌دهد، اما پند و اندرز زمانی مؤثر واقع می‌شود که پذیرای آن باشی.
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی
در باغ هر برگی مانند کتابی است که حالاتی خاص را بازگو می‌کند. حیف است که تو از این همه حالات و کیفیات بی‌خبر بمانی.
نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی
اگر شب و روز در فکر غم و غصه‌های دنیا باشی، این غم و اندوه سرمایه عمرت را بی‌ثمر از بین می‌برد.
گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی
هرچند میان ما و دوست راهی دراز و خوفناک فاصله است، اگر از منزلگاه‌های بین‌راه آگاهی داشته باشی طی این راه آسان است.
حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی
ای حافظ، اگر بخت و اقبال بلند تو را یاری کند، در دام آن زیباروی خوش اندام افتاده و صید او خواهی شد.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۴۵۶ از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
