غزلیات حافظ

معنی و تفسیر غزل ۱۵۰ حافظ: ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

غزل ۱۵۰ حافظ با مصرع «ساقی ار باده از این دست به جام اندازد» آغاز می‌شود. این غزل دلالت بر اندرزگویی به شاه منصور دارد، چراکه این مرد دلیر جمع اضداد بود و مجالس عیش و نوش فراهم می‌ساخت. حافظ در ابتدای غزل برای مقابله با ریاکاران از باده و می تعریف می‌کند اما در ادامه تذکر می‌دهد که روزها باید بجای شراب نوشیدن به کسب هنر و کار بپردازد تا قلبش تیره نگردد. همچنین با هرکسی شراب نخورد. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۱۵۰ را در سایت فال حافظ بخوانید.

توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.

غزل شماره ۱۵۰ حافظ

ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

عارفان را همه در شرب مدام اندازد

ور چنین زیر خم زلف نهد دانه خال

ای بسا مرغ خرد را که به دام اندازد

ای خوشا دولت آن مست که در پای حریف

سر و دستار نداند که کدام اندازد

زاهد خام که انکار می و جام کند

پخته گردد چو نظر بر می خام اندازد

روز در کسب هنر کوش که می خوردن روز

دل چون آینه در زنگ ظلام اندازد

آن زمان وقت می صبح فروغ است که شب

گرد خرگاه افق پرده شام اندازد

باده با محتسب شهر ننوشی زنهار

بخورد باده‌ات و سنگ به جام اندازد

حافظا سر ز کله گوشه خورشید برآر

بختت ار قرعه بدان ماه تمام اندازد

معنی و تفسیر غزل ۱۵۰ حافظ

بالاخره زمان رسیدن به موفقیت برای تو نیز فرا رسید. دیگران را هم از این پیروزی خودت بی نصیب مگردان. مراقب اطرافت باش، عده‌ای قصد دارند جلوی پیشرفت تو را بگیرند. تو تلاش خودت را بکن، خداوند مکر آنان را خنثی خواهد کرد. برخی نمک می‌خورند و نمکدان می‌شکنند، این‌ها به ظاهر دوست تو هستند اما از آنها دوری کن که دشمنانی بیش نیستند. از خانواده‌ات دلجویی کن.

به تعبیر دیگر:

هر کاری را در وقت و زمان مناسب خود انجام بده و از کسب علم و هنر غافل مشو که بهترین راه رسیدن به مقصود است. نیتی در سر داری که اگر آن را به انجام برسانی، به موفقیتهای بزرگی خواهی رسید اما در انتخاب همراهان خود دقت کن که بعضی از آنان نمک تو را خواهند خورد و نمکدان را خواهند شکست.

نتیجه تفال شما به غزل ۱۵۰

  • اگر از این کار صرفنظر کنید، بمراتب بهتر می باشد. زیرا هنوز این نیت کاملاً پخته و حساب شده، تنظیم نگردیده و مقدمات اجرای آن فراهم نشده است. پس دو راه در پیش دارید: الف: انصراف ب: با عقل، درایت، تلاش و دقت مقدمات آنرا فراهم کنید.از خدای بزرگ، مدد و کمک بخواهید. به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید و سوره مبارکه مریم از آیه ۴۰ تا ۶۰ را بخوانید.
  • شما اگر پشتکار و جدیت داشته باشید، در آینده فردی موفق می شوید. بطوری که عده زیادی از کار شما سود خواهند برد اما باید همیشه و در همه حال، مواظب بد اندیشان و حسودان باشید که آنان برای ضربه زدن به خانواده شما، منتظر فرصت هستند. از افراد سیگاری و معتاد جداً پرهیز کنید که قصد خیانت دارند. با افراد ناباب نشست و برخاست نکنید.
  • ویژگی های شما عبارت اند از: جذاب و دلربا، پرحرف، اهل سوال، خودسر، راستگو، عاشق نصیحت، اهل میهمانی، خیرخواه، صبور و آرام، قانع، با شخصیت، محبوب القلوب، با سلیقه، قدر شناس، صدیق، با حس و مالکیت قوی.
  • همسرتان شما را بسیار دوست دارد ولی جدیداً از شما دلخور شده است. ۴ فرزند در طالع دارید که آخری نابغه و موفق تر می شود. در امور زناشویی موفق خواهید بود. از وضع زندگی خوبی برخوردار می شوید. بیمار شما در چند روز آینده بهبود می یابد. مسافر حالش خوبست اما کارش گیر دارد که باید دعا کنید. خرید و فروش را توصیه می کنم. تغییر شغل و مکان نیز امکان پذیر است.
  • یک ضرب المثل دانمارکی می گوید: “بهتر است دو بار بپرسید تا اینکه یکبار راهتان را گم کنید”.

تعبیر کامل غزل ۱۵۰ حافظ

ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

عارفان را همه در شرب مدام اندازد

ساقی اگر بخواهد این چنین شراب را در ساغر بریزد، عارفان و صاحبدلان را به نوشیدن همیشگی باده بر می‌انگیزاند. یعنی شیوه و روش ساقی برای شراب ریختن چنان زیباست که همگان شیفته شراب نوشیدن می‌شوند.

ور چنین زیر خم زلف نهد دانه خال

ای بسا مرغ خرد را که به دام اندازد

همچنین اگر او این چنین زیر خم گیسویش دانه خال خودش را پنهان سازد، چه بسا که پرنده عقل و هوش ما را به دام عشق خود گرفتار کند.

ای خوشا دولت آن مست که در پای حریف

سر و دستار نداند که کدام اندازد

خوش و خرم بادا دولت و سعادت آن مست که نمی‌داند در مقابل پای محبوب سر خودش را فدا می‌کند یا دستارش را می‌اندازد. یعنی از خود بی‌خود می‌شود.

زاهد خام که انکار می و جام کند

پخته گردد چو نظر بر می خام اندازد

زاهد ناپخته‌ای که شراب و پیمانه را حرام می‌داند اگر به شراب تازه نگاهی بیندازد باتجربه و پخته خواهد شد.

روز در کسب هنر کوش که می خوردن روز

دل چون آینه در زنگ ظلام اندازد

روز‌ها برای بدست آوردن هنر تلاش و کوشش کن یعنی در روشنایی روز شراب منوش، زیرا که شراب نوشیدن در روز باعث می‌شود که دل روشن همچون آیینه‌ات دچار زنگار تیرگی و کدورت بشود.

آن زمان وقت می صبح فروغ است که شب

گرد خرگاه افق پرده شام اندازد

آن هنگامی زمان نوشیدن شراب تابناک، چون بامداد است که شب بر گرد سراپرده بزرگ آسمان، حجاب غروب را بیندازد و آسمان تاریک شود.

باده با محتسب شهر ننوشی زنهار

بخورد باده‌ات و سنگ به جام اندازد

مبادا که با محتسب شهر شراب بنوشی، زیرا که اول باده‌ات را می‌خورد و سپس با سنگ، جام شیشه‌ای تو را می‌شکند.

حافظا سر ز کله گوشه خورشید برآر

بختت ار قرعه بدان ماه تمام اندازد

ای حافظ، اگر بخت و اقبالت به وصال تو با آن زیباروی مانند ماهِ تمام قرعه زد، سر افتخار و سربلندی خود را از گوشه تاج خورشید بیرون آور. ماهِ تمام یعنی ماه شب چهارده که قرص قمر کامل است.


امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۱۵۰ از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.

امتیاز نوشته:

میانگین امتیازات: ۵ / ۵. تعداد آرا: ۱۲

غزل‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *