معنی و تفسیر غزل ۶۶ حافظ: بنال بلبل اگر با منت سر یاری است
غزل ۶۶ حافظ با مصرع «بنال بلبل اگر با منت سر یاری است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در چند بیت در مقام مقابله با خواجوی کرمانی نیز برآمده است. حافظ در این غزل عاشقانه جمال معشوق و دلیل عاشقی و دلداری را برتر از زیبایی چشم، زلف و رخسار می‌داند و در انتهای غزل خویش را به کم آزار بودن و ناله نکردن در حضور معشوق توصیه می‌کند. این غزل در استقبال از غزل خواجوی کرمانی ساخته شده است.. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۶۶ را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره ۶۶ حافظ
بنال بلبل اگر با منت سر یاری است
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاری است
در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاری است
بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاری است
خیال زلف تو پختن نه کار هر خامی است
که زیر سلسله رفتن طریق عیاری است
لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاری است
جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداری است
قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاری است
بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواری است
سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداری است
دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاری است
معنی و تفسیر غزل ۶۶ حافظ
مال و ثروت دنیا تمام شدنی است پس آنقدر در به دست آوردن آن طمع کار نباش و دم از پول مزن که از دید اهل ادب و معرفت خواهی افتاد. رسیدن به مقصود کار آسانی نیست. صداقت و ایمان می‌تواند تو را در بدست آوردن هدفت یاری کند. ریا و دورویی را از خود دور کن و با مردم با انصاف و خوبی رفتار کن.
حکایت عشق حکایت زیباییهای ظاهری نیست و در این راه قدم گذاشتن کار هر کسی نیست. به سروری عالم عشق رسیدن کار بسیار دشواری است، زیرا کار بزرگ مشکلات بزرگ به همراه خواهد داشت. اگر تمنای وصال داری علم و هنر بیاموز که قدر و ارزش انسان به میزان علم و هنر است نه زیبایی ظاهر.
نتیجه تفال شما به غزل ۶۶
- دیگری سخن و بیان شما را حقیقتاً درک نمی کند. زیرا تا کسی به جای شما قرار نگیرد، نمی فهمد که شما چه می کشید اما شما صبور باشید و توکل بر خدا کنید.
- حضرت حافظ در بیت هفتم شما را نصیحت کرده که ناراحت نباشید و می فرماید: * وارستگان جهان حقیقت جامه ابریشمین کسی را که کمال ندارد، به کمترین قیمت نمی خرند. زیرا در نظر رندان مجرد و عاشقان فضیلت مهم است.
- مراد شما برآورده می شود. این نیت عملی می گردد، اما مقداری فراز و نشیب دارد که باید تحمل کنید. از زبان حسودان نیز ناراحت نشوید و همین امروز نذری کنید و نذر ماه قبل را هم عملی سازید. سوره مبارکه النمل آیه ۷۰ تا آخر سوره با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش است.
- حتماً موفق می شوی. زیرا در زندگی نباید ناامید بود. ناامیدی سم کشنده ایست که زندگی را تلخ می کند. بدان که صورت زیبا، دلیلی بر کامیابی نمی باشد. بلکه زیرکی، متانت، هنر و درایت، ارزش واقعی شماست که بحمد الله دارا هستید.
- به زودی شاهد موفقیت بزرگی خواهی بود ولی مواظب باش مغرور نشوی. بلکه آن را مرهون اطرافیان خود بدان. از پدر و مادر دلجویی کن و نسبت به اطرافیان مهربان باش. مسافرت را توصیه می کنم و خرید و فروش به موقع است.
- چرا دوست داری او را آزار بدهی ؟ خدا را خوش نمی آید ! او تو را دوست می دارد اما جرات گفتن را ندارد. بلکه بهتر است بگویم، غرور توام با خجالت، موجب بازگو نکردن شده است. پس با او مهربان باش که خیلی دوستت دارد.
- خبری خوش دریافت می کنی و مژده ای خوب برای شما خواهد رسید. مبارک است.
- می دانی که برنده، گوش می دهد اما بازنده، فقط منتظر رسیدن نوبت خود برای حرف زدن است.
تعبیر کامل غزل ۶۶ حافظ
بنال بلبل اگر با منت سر یاری است
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاری است
ای بلبل اگر هوای یاری و رفاقت با من داری پس بنال و فریاد کن، زیرا ما هر دو عاشقیم و ذلیل و کارمان ناله و فغان است. یعنی تو عاشق گُلی و من عاشق جانانم و مقتضای حال عاشق ناله و زاری است پس اگر خیالِ یاری با من داری بیا بنالیم و فریاد و فغان کنیم.
در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاری است
در جایی که از طره جانان نسیمی وزد یعنی بوی طره جانان به مشام برسد، دیگر چه جای تنفس نافه‌های تاتاری است. یعنی در آن موقع نافه‌های تاتاری قابل بوییدن نیستند. حاصل کلام اینکه در مقابل بوی طره جانان، بوی نافه‌های تاتاری اعتبار ندارد.
بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاری است
باده بیار که خرقه ریا و تزویر را رنگین کنیم زیرا با اینکه مستِ باده غروریم، اما ناممان به هوشیاری معروف شده. یعنی با وجود این مستی غرور، نام هوشیاری به خود نسبت دادن‌مان ناشی از خرقه ریا است. پس اکنون باید این خرقه ریا را با باده رنگین کنیم تا سبب ازاله این دو صفت گردد.
خیال زلف تو پختن نه کار هر خامی است
که زیر سلسله رفتن طریق عیاری است
خیال گرفتار شدن به زلف تو کارِ خامان و ناپختگان نیست زیرا گرفتار زنجیر شدن و به زیر سلسله رفتن کارِ عیاران است نه کارِ احمق‌ها، زیرا کسی که احمق و خام باشد خود را به آن ورطه نمی‌اندازد.
لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاری است
لطیفه، یک حالت نهانی است که عشق از آن برمی‌خیزد و نامِ آن لطیفه شیرین، لبِ لعل و خط سبز نیست. یعنی آنچه دل عاشق را ربوده و به خود جذب می‌کند خط و خال و لب لعل نیست.
جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداری است
زیبایی انسان منحصر به چشم و زلف و گونه و خال نیست بلکه هزار نکته دقیق در کارِ عشق و دلداری وجود دارد.
قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاری است
مجردان حقیقت یعنی اهل الله به نیم جو نمی‌خرند قبای اطلس آن کس را که از هنر عاری است. یعنی خالی از هنر است. حاصل سخن: اهل معرفت، بی‌معرفتان را به هیچ نخرند و به آنها اعتنا نکنند اگر چه با لباس‌های فاخر متجلی و متزین باشند.
بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواری است
رسیدن به آستان تو مشکل به نظر می‌رسد؛ بلی، عروج به فلکِ سروری سخت است. یعنی وصول به مقام کبرا و عظما مشکل است؛ و برای هر کس مقدور نیست.
سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداری است
هنگام سحر اشاره وصل جانان را در خواب دیدم. چه خوش است مراتب خوابی که بهتر از بیداری است. یعنی خوابی که در آن اشاره به وصال باشد بهتر از بیداری است که در آن ایماء و اشاره به وصل نباشد.
دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاری است
ای حافظ، دلش را با ناله و گریه و زاری آزاد نده و ناله را تمام کن. زیرا صلاحِ ابدی کُلاََ در ترک آزار است. یعنی فلاح و نجات ابدی در این است که هیچ کس را اذیت و آزار نرسانی و علی‌الخصوص جانان را.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۶۶ از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
