معنی و تفسیر غزل ۲۶۳ حافظ: بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
غزل ۲۶۳ حافظ با مصرع «بیا و کشتی ما در شط شراب انداز» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که همانند کشتی که در دریا فرومی‌رود، می‌خواهد ساقی او را در شراب اندازد و به ضرب المثل نیکی می‌کن و در دجله انداز، تلمیح دارد. حافظ از میکده بازگشته اما می‌داند که خطا کرده است. این غزل در مواجهه با ساقی و خطاب به او سروده شده است که از او شراب طلب می‌کند و شاعر در چهار بیت ابتدایی از خماری ناله و شکایت می‌کند. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۲۶۳ را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره ۲۶۳ حافظ
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی
که گفته‌اند نکویی کن و در آب انداز
ز کوی میکده برگشته‌ام ز راه خطا
مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز
بیار زان می گلرنگ مشک بو جامی
شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز
اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن
نظر بر این دل سرگشته خراب انداز
به نیمشب اگرت آفتاب می‌باید
ز روی دختر گلچهر رز نقاب انداز
مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند
مرا به میکده بر در خم شراب انداز
ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید دلت
به سوی دیو محن ناوک شهاب انداز
معنی و تفسیر غزل ۲۶۳ حافظ
افکار منفی تو را احاطه کرده و تصمیمی که پیش از این به اشتباه گرفته‌بودی، اکنون تو را آزار می‌دهد. دست از تردید بردار، یأس و ناامیدی را از دلت بیرون کن. با مشورت و تفکر تصمیمی جدید بگیر تا زندگی تو را از این رو به آن رو کند. چه خوب است که به هر چیزی در زندگی به‌دست می‌آوری قانع بوده و به دنبال آرزوهای دست‌نیافتنی نباشی.
از لحظه لحظه زندگی‌ات بهره ببر تا دچار حسرت و اندوه نشوی. اگر روزگار بر تو سخت می‌گیرد، تو نیز سرسختی نشان بده. به نیازمندان کمک کن بدون اینکه چشمداشت جبران داشته باشی، چرا که از قدیم گفته‌اند: «تو نیکی می‌کن و در دجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز» خداوند حساب همه‌چیز را دارد.
تصمیم اشتباهی گرفته ای و راهی را به خطا رفته ای که خود نیز به اشتباهت اعتقاد داری. دست از این تردید و دودلی بردار و همین امروز یک تصمیم صحیح بگیر که این تصمیم روند زندگی تو را آنچنان تغییر خواهد داد که همگان نسبت به تو دچار رشک و حسد شوند. از این راه بازگرد و هرگز اشتباهت را تکرار نکن.
نتیجه تفال شما به غزل ۲۶۳
- چندی بود که راه اشتباه و خطا می رفتید. وقت خود را بیهوده تلف می کردید و در هوس های زود گذر مشغول بودید. اینک به گذشته که فکر می کنید و به اشتباه خود پی می برید، در رنج هستید. ناراحت نباشید. لطف خداوند پشت و پناه شما می باشد. از ناامیدی و غصه خوردن کاری درست نمی شود. پس با اراده ای قوی و سرعت عمل و دقت اقدام کن که هنوز دیر نیست.
- جوهر و سرشت وجودی شما چون بمب اتم کارساز است. پس خامی نکن. با جرقه اراده آن را روشن و اقدام کنید. این نیت با اراده، فعالیت، دقت و سرعت عمل قابل اجراست. پس اگر نمی توانید از آن دست بردارد و اگر این فال را برای کسی دیگر یا سفر کرده یا بیمار گرفته اید، لذا فاکتورهای بالا ضروری است.
- حضرت حافظ در بیت های چهارم، ششم و هفتم می فرماید: ای ساقی هر چند مست و از پا افتاده ام، تو هم مهربانی کن و به عنایت نگاهی به این دل سرگشته بیفکن. اگر دل شب خواستار مهر درخشنده ای هستید، از چهره دختر سرخ روی انگور یعنی می پرده برگیر و سر خم را باز کن. ای ساقی نگذار که روز مردن، مرا در خاک دفن کنند. بلکه پیکر بی جان مرا به میخانه ببر و در خم باده بینداز تا در آن حالت از صحبت شراب عشق بهره مند شوم. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- اگر می خواهید در این هفته در تجارت سود فراوان نصیب شما یا خانوادیتان شود، سوره مبارکه الاسراء از آیه ۴ تا ۱۱ را با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش بسیار است.
- نذرهای خود را ادا نمی کنید و بدعهدی، بدقولی و بی وفایی از ویژگی های شما شده است زیرا زود فراموش می کنید. سعی کنید مدتی در جاهای شلوغ و مسائل غم انگیز و یا نزاع حضور پیدا نکنید تا دلهره ای که مدتی گرفتار آن هستید، برطرف شود. زیرا شادی برازنده شماست.
- افسردگی چندر روزه شما موردی ندارد. بلکه بهتر است شکیبا باشید تا او سر به راه گردد. تغذیه کامل را برایتان حتماً توصیه می کنم تا سلامتی شما به خطر نیفتد.
تعبیر کامل غزل ۲۶۳ حافظ
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
بیا و جام شراب کشتی مانند ما را در نَهر شراب انداخته و با این عمل پیر و جوان را به غریو و فریاد وادار.
مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی
که گفته‌اند نکویی کن و در آب انداز
ای ساقی، مرا در کشتی شراب انداز، چرا که گفته‌اند نیکی کن و در آب انداز.
ز کوی میکده برگشته‌ام ز راه خطا
مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز
به اشتباه از راه میخانه برگشته‌ام. بار دیگر بزرگواری کرده مرا به راه راست میکده رهنما شو.
بیار زان می گلرنگ مشک بو جامی
شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز
پیاله‌ای از آن شراب ارغوانی معطر آورده و آتش غیرت و حسادت در دل گلاب به پا کن.
اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن
نظر بر این دل سرگشته خراب انداز
هرچند مست و از خود بی‌خبرم، تو در حق من لطفی کرده و نگاهی به دل سرگشته و بدحال من بینداز.
به نیمشب اگرت آفتاب می‌باید
ز روی دختر گلچهر رز نقاب انداز
هرگاه در دل شب به آفتاب نیاز داری، از چهره دختر سرخ رویِ تاک یعنی شراب، پرده را کنار بزن.
مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند
مرا به میکده بر در خم شراب انداز
اجازه مده که روز مرگم مرا در خاک دفن کنند. پیکرم را به میخانه برده و در خم شراب غوطه‌ور کن.
ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید دلت
به سوی دیو محن ناوک شهاب انداز
ای حافظ، آن‌گاه که از ستم روزگار جانت به لب رسید، تیر آتشین به سوی شیطان غم و اندوه رها کن.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۲۶۳ از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
