معنی و تفسیر غزل ۲۴۸ حافظ: ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

غزل ۲۴۸ حافظ با مصرع «ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید بر سر دو راهی قرار گرفته‌ای و نمی‌دانی کدام راه را باید انتخاب کنی. در این دوره زمانی بسیار تنها و دل گرفته هستی. حافظ عاشق از باد صبا می‌خواهد که از کوی دوست، بوی خوش را برایش بیاورد تا به وسیله آن بیماری‌اش رفع شده و جانش راحت شود. خاکی که باد صبا از در دوست بیاورد، اکسیر و مایه جوانی است. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۲۴۸ را در سایت فال حافظ بخوانید.

غزل شماره ۲۴۸ حافظ

معنی و تفسیر غزل ۲۴۸ حافظ

به تعبیر دیگر:

نتیجه تفال شما به غزل ۲۴۸

---

تعبیر کامل غزل ۲۴۸ حافظ

ای باد صبا، بویی خوش از کوی آن شخص عزیز به سوی من بیاور. من از غم زار و نزار شده‌ام؛ بویی که سبب آسایش روح و جان من است برای من بیاور.

سکه تقلبی بی‌ارزش دل ما را با اکسیر کامروایی، صاحب عیار و ارزشمند کن یعنی یک نشانی از خاک آستانه خانه دوست برای من بیاور.

در گوشه‌ای به قصد تماشای آنچه می‌گذرد کمین کرده‌ام و با دل خود در جنگ و جدالم که پایان کار از چه قرار است. از ابروی او کمانی و از کرشمه او تیری برای من بیاور.

در تنهایی و دوری غم دل پیر شدم. از دست تازه جوانی پیاله شرابی برای من بیاور.

به آنان که عشق را انکار می‌کنند نیز دو سه جام از این شراب بچشان و اگر آن‌ها از گرفتن، سر باز زنند هرچه زودتر آن شراب را برای من بیاور.

ای ساقی، یا خوشی و شادی امروز را به فردا مینداز یا از دیوان سرنوشت، خط امان‌نامه زنده بودن تا فردا را برای من بیاور.

دیشب دلم از دست رفت و بی اختیار شدم هنگامی که حافظ می‌گفت:‌ ای باد صبا بوی خوشی از کوی فلانی به سوی من بیاور.

---

امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۲۴۸ از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.