معنی و تفسیر غزل ۲۰۲ حافظ: بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
غزل ۲۰۲ حافظ با مصرع «بود آیا که در میکده‌ها بگشایند» آغاز می‌شود. این غزل زمانی که امیر مبارزالدین در میخانه‌ها را بسته بود سروده و در آن یک پیش‌بینی جالب نموده که به حقیقت می‌پیوندد. حافظ می‌گوید آیا امکان‌پذیر است که در میخانه را گشوده و گره از کار ما باز کنند؟ در ادامه خود جواب می‌دهد که بلی دلت را قوی بدار که اگر بخاطر زاهد بستند، بخاطر خدا در میخانه را باز می‌کنند. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۲۰۲ را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره ۲۰۲ حافظ
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
معنی و تفسیر غزل ۲۰۲ حافظ
عده‌ای تو را آزار می‌دهند، همه درها را به روی خودت بسته می‌بینی و دچار رنج و سختی شده‌ای، اما از الطاف خداوند ناامید مباش که پس از هر سختی آسانی فرا خواهد رسید. سختی‌ها تو را محکم‌تر از قبل می‌سازد. مطمئن باش که دشمنان بدخواه و ریاکار سزای عملشان را می‌بینند، به زودی به کناری رفته و تو به مرادت می‌رسی.
برای رسیدن به آرامش بهتر است به سوی پروردگار بروی و به درگاه خداوند دعا و تضرع کنی؛ دعا و نیایش باعث جلای قلب و آرامش دل شده، روح تو را آرام خواهد کرد و به تو کمک می‌کند که در تصمیم‌گیری‌ها قوی‌تر باشی.
دشمنانت در زندگی تو رخنه کرده اند و برایت مشکلات و سختی های بسیاری ایجاد کرده اند، اما امیدوار باش که به لطف خدا درهای بسته گشوده خواهد شد و دشمنان تو به سزای اعمال خود خواهند رسید و کامیابی از آن توست. پس دعا و توسل به ذات الهی را فراموش مکن و شکرگزار گشایش های الهی باش.
در صورتی که از فال خود رضایت داشتید، با کلیک روی دکمه زیر از ما حمایت کنید.
نتیجه تفال شما به غزل ۲۰۲
- حضرت حافظ صراحتاً به شما توصیه می کند برای اجرای هر کاری دعا کنید که کلید همه مشکلات می باشد. پس همین هفته به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید. بسیار بجاست با خلوص نیت و حضور قلب سوره مبارکه الانفال از آیه ۳۰ تا ۶۰ را با حضور قلب و معنی بخوانید.
- حضرت حافظ در بیت اول می فرماید: ای دل آیا آن روز می رسد که در میخانه ها را باز کنند و از کار بسته ما گره بگشایند و مشکل ما آسان و حل شود؟حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- این مشکل صد در صد به شرط دقت، سرعت، علاقه و تلاش بیشتر قابل حل می باشد زیرا زور بازو و قدرت و مقام، راهگشای این نیت نمی باشد.
- تردید را از خود دور سازید بلکه با قدرت و شدت و اراده ای قوی، دست به کار شوید و با یکی از آشنایان هم مشورت کنید. زیرا انسان های موفق از زمان بهترین بهره را می برند. شما آینده ای بس درخشان در پیش دارید، به شرط آنکه خرابش نکنید.
- به زودی ملاقاتی روی می دهد که نافع و سودمند می باشد. یکی از شما بسیار رنجیده. از او دلجویی کنید که دعایش مستجاب می شود.
- او به شما علاقه مند است ولی راه و رسم ابراز آن را نمی داند. پس بر او خرده نگیرید و زیاد سر به سرش نگذارید که کسی دیگر مشغول وسوسه کردن اوست. ممکن است کار به دست خود بدهید.
- ویژگی های شما عبارت اند از: جنگجو، پر طاقت، مغرور، فرمانده مآب، با اعتماد به نفس قوی، رفیق باز، حادثه جو، سخاوتمند، جاه طلب، جدی، فعال و کاری، قدرت مآب، با ایمان، مخلص، وسواسی و ولخرج. بدانید که خداوند همیشه یار و یاور شماست. پس همواره شکرگزار و سپاسگزار او باشید.
- درمعامه ای که فکر می کنید ضرر خواهید کرد داخل نشوید و به پدر و همسر خود بگویید فعلاً دست نگه دارد زیرا زمان به نفع شماست.
تعبیر کامل غزل ۲۰۲ حافظ
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند
آیا رخ دادن این اتفاق ممکن است که همچون قبل در میخانه‌ها را باز کنند؟ و با دادن اجازه شراب‌خواری از کار فروبسته ما شرابخواران گره باز شود؟
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
اگر عده‌ای از خدا بی‌خبر برای رضای خاطر زاهد خودخواه در میکده را بستند؛ نترس و مطمئن باش که عده دیگری برای رضای خاطر خدا آن را باز خواهند کرد.
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
به دل پاک و ضمیر روشن رندان و باده‌نوشان بامدادی سوگند می‌خورم که چه بسیاری درهای بسته را با کلید دعا خواهند گشود.
نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
در مرگ شراب یعنی برای بسته شدن در میخانه‌ها، سوگنامه عزاداری بنویسید و برخوانید تا همه نوجوانان خادم میکده دو رشته گیسوان خود را که به قصد آراستگی بسته بودند، باز کنند. اشاره به این رسم که عزاداران در قدیم مو‌های خود را در هم و پریشان می‌کردند.
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
به خاطر مرگ شراب صافی و عزادار بودن ما، تار‌های چنگ را بچینید تا هم‌پیاله‌ها سوگواری کرده و به جای اشک، خون از نوک مژه‌ها جاری کنند.
چنگ یکی از آلات موسیقی است که حافظ تار‌های آن را به گیسو تشبیه کرده است. اگر تار‌های چنگ را بچینند دیگر وسیله مطربی و آهنگسازی از بین رفته و همه حالت عزاداری به خود می‌گیرند.
در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند
ای خدا، اکنون که در میکده‌ها را بسته‌اند؛ راضی مشو که بعد از آن، در خانه فریب کاری و دورویی باز کنند.
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند
ای حافظ، به زودی خواهی دید که از زیر این لباس زاهدانه ریایی که بر تن داری، چگونه با مکر و حیله‌گری رشته زنار را باز می‌کنند و بیرون می‌کشند. خرقه لباس کهنه زاهدان و نماد دینداری بوده و زنار کمربند زردشتیان و نماد شراب‌خواری بوده است.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۲۰۲ از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
