معنی و تفسیر غزل ۱۱۳ حافظ: بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
غزل ۱۱۳ حافظ با مصرع «بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد» آغاز میشود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ شعر را با مناظره بنفشه و گل و فخرفروشی بنفشه بر زیبایی خود آغاز میکند. در ابیات بعدی در حق کسی که به ناتوان یاری رسانده دعای خیر میکند و به نصیحتگوی ریاکار توصیه میکند که در پی اصلاح معایب خود باشد. این غزل عاشقانه و بدون ایهام و اشارات عرفانی است و به نظر میرسد مربوط به ایام جوانی شاعر باشد. شرح کامل معنی و تفسیر غزل ۱۱۳ را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالعبینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمیکنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره ۱۱۳ حافظ
بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تاب من به جهان طره فلانی داد
دلم خزانه اسرار بود و دست قضا
درش ببست و کلیدش به دلستانی داد
شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب
به مومیایی لطف توام نشانی داد
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاری ناتوانی داد
برو معالجه خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد
گذشت بر من مسکین و با رقیبان گفت
دریغ حافظ مسکین من چه جانی داد
معنی و تفسیر غزل ۱۱۳ حافظ
مدتها دلت از عشق دور بود و اکنون دلستانی دل تو را تصاحب کرده است؛ اما گاهی احساس میکنی که اندوه و غمی وجودت را فراگرفته است. از خدا دوری مکن و خالصانه به سمت او برو. به ناتوانان کمک کن و هرگز امیدت را از دست مده. راز دلت را برای هرکسی فاش مکن و سعی کن که بتوانی دوستان واقعی خود را بشناسی.
مدتها بود که دلت همچون صندوقچه ای در بسته بود. اما دست قضا دلستانی را در سر راهت قرار داد. بزودی از جانب او نشانه ای بسیار نیکو دریافت می کنی که احساس او را نسبت به تو عیان می سازد. اگر می خواهی خدا در این راه به تو کمک کند از کمک کردن به افتادگان و گرفتن دست ناتوانان دریغ مکن و از کاری که به کسی زیان می رساند دوری کن.
نتیجه تفال شما به غزل ۱۱۳
- در این هفته با او راز و نیاز فراوان و صحبت های گوناگون داشتی که بی حاصل نبوده است. بلکه نتیجه آن خارج شدن از تردید و دودلی بوده است. اگر چه احساس میکنی هنوز کافی نیست، ولی هر چه مساله ای را کش دار کنی، دلزدگی پیش می آورد.
- اصولاً این نیت خیر و طلاح همه را در بردارد و انجام آن بر شما مبارک باد. زیرا هم اکنون آهار سازنده و ثمربخش او هویداست. مژده انجام آن را به شما تبریک می گویم پس مرا دعا کنید و سایت تاروت رنگی را به دوستان خود معرفی کنید.
- سفر کرده می آید و بسیار موفق و پیروز و سالم خواهد بود. بر دشمن و بد خواهان پیروز می شود. مراد دل شما حتماً برآورده می شود. مسافرت را توصیه می کنم. خرید و فروش هر دو عالی است. موفقیت تحصیل همراه شماست. فرزندانتان حتماً موفق می شوند. کبوتر سعادت بر بام منزل شما آشیانه گرفت. همسرتان مهربان تر و پردرآمد تر می شود.
- حضرت حافظ در بیت پنجم به شما توصیه می کند: برایش میسر است که به یک ناتوان کمک و همراهی نماید. تنش سالم و دلش شاد و خاطرش خوش باد.
- پس شما به یکی از مشاهد متبرکه بروید. دعا کنید و نذر خود را ادا نمایید.
- ویژگی های شما عبارت اند از: پرحوصله، وسواسی، صبور و آرام، گوشه گیر، ساده، مظلوم، خیرخواه، با اراده، محتاط، ناکام، مهربان، با سلیقه، فرشته خو، مودب، بی سیاست و پرمحبت.
- به پدر و مادر و همسر خود سخت نگیرید و مهربان باشید که گشایش درکار و زندگی شما حاصل خواهد شد. عینک بدبینی را از چشم بردارید تا جهان را روشن تر ببینید. چون سعادت از امروز همراه شماست.
- رنگ فیروزه ای بر انرژی و تحرک شما می افزاید و به شما نیروی مبارزه بهتری می دهد. با این رنگ قابلیت جسمانی، احساسی، ذهنی، روحی و عشقی شما زیاد می شود و بسیار برازنده شما می باشد.
تعبیر کامل غزل ۱۱۳ حافظ
بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تاب من به جهان طره فلانی داد
دیشب بنفشه، با گل سرخ سخن میگفت و نشانی درستی داد که زلف فلان کس یعنی یار حافظ مرا در جهان به تب و تاب انداخت.
دلم خزانه اسرار بود و دست قضا
درش ببست و کلیدش به دلستانی داد
دلم گنجینه اسرار زیادی بود، اما دست تقدیر و سرنوشت در آن را بست و کلیدش را به محبوبی دلستان سپرد.
شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب
به مومیایی لطف توام نشانی داد
من به آستانه تو، شکسته و خمیده آمدم، زیرا که طبیب، داروی شکستگی مرا، مهربانی تو دانست.
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاری ناتوانی داد
آن کسی که دست عدل و بخشش او به ناتوانی یاری رساند امید که بدنی سالم، دلی شاد و خاطری آسوده داشته باشد.
برو معالجه خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد
ای نصیحتگر، برو خودت را معالجه کن، شراب و زیباروی شیرین کار، به چه کس زیان میرساند.
گذشت بر من مسکین و با رقیبان گفت
دریغ حافظ مسکین من چه جانی داد
محبوب از برابر من درمانده گذشت و با مراقبان خود گفت: افسوس بر حافظ بیچاره که چه سخت جان داد
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال میشویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل ۱۱۳ از بخش دیدگاهها با ما بهاشتراک بگذارید.